BUGÜN BAYRAM
Tık tık tık!…
Yabancı değilim.
Bayram ziyaretine geldim efenim…
“Bugün bayram,
Erken kalkın çocuklar…” dedi Barış abi.
Kalktım; bayramlıklarımı giydim, geldim…
Büyüklerin elini öpmeye,
Küçüklere; harçlık, Umut vermeye…
Dilimde söz,
Yüreğimde Sevgi birikti;
Şöööyle
İki muhabbet etmeye…
Çok şükür uyandık yine bir bayram sabahına.
Geçmiş olsun tüm arifeden kalma;
Yorgun, uykusuzlara…
Bir bayrama daha çıktık,
Rüyâlarda yarım kalan mutluluklarla…
Biz hep tatlı düşler kursak da,
Yarım kalıyor hevesler hep kursakta…
Realitesi var hayatın,
Hayâller de bir yere kadar…
Şimdi gerçek hayatla yüzleşme vakti…
Varsa bir sabah kahvenizi içerim…
Hem biliyor musunuz?
Benim dünyaya gelişim sade olmuştur,
Yaşamım da olabildiğince sade…
Ama Sevgi’m;
Alabildiğine şekerli,
Olabildiğince de coşkulu…
Bir sade kahve rica edebilir miyim sizden…
Sade dedim ama;
İçine Sevgi katılmış olsun
ve ilgi ile karıştırılmış lütfen…
Sakınılsın,
Sakınılabilindiği kadar…
Hassas ve kırılgan yürekler de içebilsin…
Farklı olsun dedim ya…
Kahve, sadece kahve değildir hem…
Kahve:
Dostla, dertleşmesine;
Arkadaşla, sohbetine;
Yâr’in de derinlerinde boğulurcasına,
Gözlerine içilir…
Şimdiye dek;
Canımızı yakanların,
Hepsi Can’ımızdı…
Yaramızı gören,
Tuzunu esirgemedi…
Yere düşenler kalkmasa,
Ayakta insan kalmaz…
Düştük,
Kalkmasını da bildik…
Hem almadın bir yudum kahvenden.
Çok mu düştü çenem?
Korktun mu beni 40 yıl sevmekten?
Dostlar,
Dostlarımız…
Sıcacık,
Yumuşacık hissettiren…
Çehrede tebessüm bırakan,
Yürekte kelebek uçumu heyecan…
Hayata renk katar varlıkları…
İşte O’nlar;
O’nlar derken,
Siz evet,
Siz…
Siz efenim…
Lütfen üstünüze alınınız…
Siz benim gönül dostlarım,
İyi ki varsınız…
Deniz mi?
Kokuyor halâ buralarda…
Hiç bitmeyen – bitmeyecek Umut’la;
Bayram diyorlar ya adına,
Mersin bayram sabahından,
Gününüz olabildiğince aydın ola…